Maria Magdalena zegt; mijn liefde voor jullie is groot!
Mijn hart voor jullie is groot en mijn liefde voor jullie is groot.
En ik leg mijn arm op je schouder of ik leg mijn hand op je hoofd, op je haar, als een klein gebaar.
Als toen je kind was en zoals nog steeds bent. Je mag jezelf troosten en liefhebben. Kijk eens naar het prachtige mooie kind, word je niet blij als je jezelf ziet huppelen of spelen? Heerlijk zo vrij. Herinner je dat gevoel, zo vrij als een vogel, als een kind. Heerlijk.
En dat ben je nog, maar het voelt soms als een gevangenis voor jou. Alsof je jezelf in een gevangenis zet, in een kooitje met een slotje en je bent de sleutel kwijt.
Weliswaar misschien een gouden kooitje, maar blij ben je niet, niet altijd.
Omdat je in dat kooitje zit… Waar is dat gevoel wat je had als kind? Het is er nog wel; kijk maar eens heel diep in je hart of beter nog: Voel je hart, leg hand op je hart en steek een kaars aan en elke keer, telkens als je een kaars aansteekt, dan ben ik er voor jou. Dat is jouw roep om mij, om de warmte voor jouw hart te zijn. Jouw mooie tere hart, dat wat deukjes heeft opgelopen in de loop der jaren.
Misschien wel breukjes, misschien is je hart wel uiteen gevallen, misschien doet je hart zelfs pijn. Ja, dat kan. Maar je kunt die delen weer helen. Door zacht te zijn voor jezelf en aandacht te hebben voor je hart. En voor die pijn, Dat het er mag zijn. Dat het oke is, maar dat het nodig is, omdat alles goed is zoals het nu is. Die strijd hoef je niet aan te gaan, maar bevrijd jezelf en zoek de sleutel. De sleutel voor die kooi. Die is heel dichtbij. Door jou die aandacht te geven, door jezelf die aandacht te geven aan jouzelf. Ik help jou daarbij heel graag. Mijn hart stroomt over, over van liefde en dankbaarheid.
Die dankbaarheid is een cadeau.
Schrijf het op, waar je dankbaar voor mag zijn. Ontvang het als cadeau en gebruik het als sleutel voor die kooi om die deur weer te openen, zodat je hart kans ziet om zichzelf te helen. En vraag mij om hulp, steek een kaars aan. Dat is voldoende. moeilijk hoeft het niet te zijn. Dat maak je het zelf, door je kooi, die je eigenlijk niet nodig hebt, en herinner je jezelf als kind, zo vrij want dat is wie jij bent. Hoe gelukkig hoe dapper en hoe mooi jij bent. Wees er dankbaar voor en laat het je niet afnemen door een kooi of andere omstandigheden in je leven. Sta voor wie je bent, alles is energie.
Dus hou je energie bij jezelf, hou jezelf krachtig, hou je hart en je energie bij jezelf.
Laat dat vlammetje van die kaars branden, en roep die passie weer op door te voelen hoe jij was als kind. Hoe voelt dat? Wat vond je leuk? Waar werd je blij van? Raak dat aan. Help jezelf ermee en gun het jezelf. Je hebt alle tijd, er is geen haast bij. Maar maak die tijd wel, voor jezelf, gun het jezelf. Dank jullie wel dat jullie hebben geluisterd naar mijn boodschap.