Maria Magdalena over onvoorwaardelijke liefde

Onvoorwaardelijke liefde. Ken je dat? Wat is dat, onvoorwaardelijk? Zonder voorwaarden, zonder voorwaarden liefhebben, zonder voorwaarden liefde ontvangen. Zonder dat er iets tussen zit. Onvoorwaardelijke relaties. Onvoorwaardelijke vriendschap, zonder voorwaarden.

Er zijn, onvoorwaardelijk, er zijn, gewoon te zijn.

Je bent hier zonder voorwaarden, ook al voelt het misschien alsof je het verplicht bent om bepaalde dingen te doen: Je bent hier op voorwaarde dat je je best doet; je bent hier op voorwaarde dat je hard werkt en heel erg je best doet. Maar dat is een illusie, gemaakt door de mens en overgenomen door jou. Want er is geen voorwaarde, je mag er gewoon zijn. Die voorwaarden die creëer je, zoals in relaties of vriendschappen met vrienden, kennissen, buren.

Ja, ik mag hier wonen, omdat ik werk heb. Als ik geen werk heb of ik ben ontslagen, dan hoor ik hier eigenlijk niet thuis. Of: Vandaag ga ik bij mijn vriendin op de koffie, want zij is vorige maand bij mij geweest, dus nu moet ik wel naar haar. Dan kan ik eigenlijk niet met mijn buurvrouw naar de winkel, terwijl ik dat het allerliefste doe. Als mijn vriendin dat ontdekt, dan vindt ze dat niet leuk. “Waarom ga je niet met mij naar de winkel? Ik wil ook graag met je naar de winkel.“

Onbewust word je gemanipuleerd. Nee zeggen valt niet mee. Voor wat hoort wat. Ik krijg een cadeautje en ik geef een cadeautje terug. Ik krijg een complimentje, en ik geef het gelijk weer terug, het complimentje weer terug. Dat zijn allemaal onuitgesproken voorwaarden. Waarom niet gewoon ontvangen, dat compliment of die opmerking, in plaats van gelijk teruggeven? Die voorwaarden, die creëer je zelf. Die hebben jullie als mens gecreëerd, hier op aarde, onder elkaar.

Verstrikt in een web vol voorwaarden en hersenspinsels.

Het maakt je in de war. Want wat is nou goed? Wat is slecht? Of wat is goed voor mij en wat is niet goed voor mij? Maak het onvoorwaardelijk, alles is goed, zoals het nu is. Ontvang wat er is, ontvang de cadeautjes. De cadeautjes van mooie liefdevolle complimenten. Of een glimlach van de caissière, of de buurvrouw die even naar je zwaait vanuit de rolstoel. Dankjewel!

Daar hoef je niet gelijk iets voor terug te geven. Je mag het ontvangen, gun het jezelf. Creëer je eigen onvoorwaardelijke relaties met je omgeving. Geen verwachtingen. Het woord zegt het al; verwachten, wachten. Wachten op wat? Wachten op de ander. Goh, ik heb haar zo’n mooie kaart gestuurd, waarom krijg ik geen kaart terug? Je blijft maar wachten, op die ander. Dat is geen onvoorwaardelijke relatie. Dat is een voorwaardelijke relatie. Met voorwaarden, onuitgesproken, energetische voorwaarden, waarmee je verbonden bent of  raakt door relaties om je heen.

Die jou vervolgens weer triggeren. Waar jij weer gevoelig voor bent, omdat je niet geaard genoeg bent. Je loopt op je tenen en kijkt naar buiten. Dat zorgt voor die voorwaardelijke onbalans in je relaties. Wees gerust, onvoorwaardelijke liefde wil niet zeggen dat je niet verbonden bent. Dat wil juist zeggen dat je heel erg verbonden bent. Verbonden vanuit liefde, de hoogste energie, hoogste trilling die er is. Door die cadeautjes te ontvangen, elke dag en ze jezelf te gunnen, geef jezelf onvoorwaardelijke liefde.

Gun het jezelf ook. Sta daar voor open. Bedank de ander, bedank jezelf, dat je het mag ontvangen en geniet er van. Daar mag je heus wel even bij stilstaan. Daar mag je heus even aandacht aan geven, aan die momenten. Het zijn cadeautjes van het nu, van dit moment. Niet van morgen of overmorgen of van gisteren en eergisteren. Dat is de kracht die onvoorwaardelijke liefde jou nu kan geven, op dit moment, overal en altijd. Als je het jezelf gunt.

Laat die voorwaarden los, die je mee hebt gekregen. Misschien wel van voorouders of misschien wel uit vorige levens. Het zorgt er voor dat je in een illusie leeft en je los van de werkelijkheid raakt. Van het werkelijke leven wat er nu op dit moment is. Het moment dat ook weer voorbij gaat, want dan zit je weer in dat andere moment. Voor je het weet heb je heel veel momenten mogen ontvangen en ervan mogen genieten.

Wees daar dankbaar voor, je inzichten.

Voor je inzichten en cadeautjes van die momenten. En creëer zelf je eigen mooie momenten van onvoorwaardelijke liefde, onvoorwaardelijk. Onvoorwaardelijke vriendschappen, relaties, onvoorwaardelijk in je werk, gewoon als jezelf. Natuurlijk heb je je dingen te doen, die nodig zijn. Voor een dak boven het hoofd en een warme maaltijd.

Het kan op een onvoorwaardelijke manier, vanuit onvoorwaardelijke liefde en met liefde, als je dat jezelf gunt. Doe het bewust, elk moment. Geniet daarvan. En zit je er middenin, doe dan even een stapje terug, om te kijken naar die situatie op dat moment. En ontdek dat die voorwaarden van het erbij zijn van jezelf, jouw aandeel, veel minder groot is dan je zou denken of dat je eerst dacht. Dus dat je eerst dacht; het kan niet zonder mij en vervolgens ontdekt, het kan wel, zonder mij. Het gaat allemaal door, met of zonder jou, door onvoorwaardelijke liefde.

Omdat je altijd verbonden bent met alles en iedereen om je heen. Als je denkt niet aan die voorwaarden te kunnen voldoen, dat het nodig is om dat te ontvangen, dan kun je je misschien eenzaam voelen of alleen. Omdat je misschien nu ook even alleen bent en niet in een relatie. Maar een relatie is niet een voorwaarde om gelukkig te zijn of onvoorwaardelijke liefde te kunnen of zelfs te mogen ontvangen. Nee, dat is een gecreëerde voorwaarde, door een mens zelf.

Als je dat stapje terug doet en je bekijkt de situatie van een afstand, en je vraag je serieus af wat voor interessante situatie is dit? Vraag dan mij of je gids om inzicht en hulp daarbij. Dan zul je de antwoorden krijgen die op dit moment voor jou van toepassing zijn.

Die hulp en ondersteuning is er altijd. Wij zijn er altijd voor jullie, altijd voor iedereen tegelijk. Maar alleen als je zelf vraagt, niet ongevraagd. Maar wel met heel veel onvoorwaardelijke liefde, voor jullie, voor jou. Dat is pas onvoorwaardelijke liefde.

Dankjewel.